Eigenrisicodrager WGA-flex: hoe zit dat?
Een zieke medewerker: iedere werkgever krijgt er vroeg of laat mee te maken. Meestal gaat het om kort verzuim, bijvoorbeeld vanwege een griepje. Maar wat als de situatie ernstiger is?
Bij een vast dienstverband ben je als werkgever verplicht het loon 104 weken volledig door te betalen. Is de medewerker na die twee jaar nog steeds ziek? Dan volgt mogelijk instroom in de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA).
Verantwoordelijkheid van de werkgever
De WIA bestaat uit twee vormen van uitkering:
- Inkomensvoorziening Volledig Arbeidsongeschikten (IVA). De medewerker komt hiervoor in aanmerking wanneer hij niet of nauwelijks kan werken en wanneer de kans op herstel zeer klein is.
- Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA). Deze is van toepassing wanneer de medewerker voor 35% of meer arbeidsongeschikt is, maar nog wel deels kan werken.
Als werkgever ben je verantwoordelijk voor de WGA-lasten en re-integratie van vaste én tijdelijke medewerkers. Voor vaste medewerkers is dat al zo sinds 2007, voor tijdelijke medewerkers geldt dit pas sinds 2013. Toen bleek namelijk dat de zogeheten vangnetters – medewerkers zonder vast dienstverband die vanuit de Ziektewet de WGA instromen – zo’n 50% van de instroom in de WGA veroorzaken, terwijl zij maar 20% van de totale beroepsbevolking vormen. Daarom werd de Wet beperking ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid vangnetters (BeZaVa) ingevoerd. Hiermee werden werkgevers ook verantwoordelijk voor de WGA-lasten en re-integratie van vangnetters.
Wat er verandert
De verandering die per 1 januari 2017 ingaat, is een logisch gevolg van de eerder genomen maatregelen. Tot nu toe kon je namelijk wél eigenrisicodrager zijn voor de WGA-lasten voor vaste medewerkers (WGA-vast), maar niet voor die van tijdelijke medewerkers (WGA-flex). Dit laatste kan vanaf begin volgend jaar dus ook. Je kunt als werkgever dan zelf het risico dragen voor zowel WGA-vast als WGA-flex.
Wat betekent dit?
Ben je nu al eigenrisicodrager WGA-vast?
Dan kun je het eigenrisicodragerschap voor WGA-flex toevoegen. Dit regel je door de garantieverklaring voor WGA uit te breiden met WGA-flex. De garantieverklaring moest in eerste instantie voor 1 oktober 2016 bij de Belastingdienst binnen zijn. Deze termijn is nu verlengd tot 31 december 2016. Maar wacht niet te lang, want verzekeraars hanteren een termijn tot 1 november om het eigenrisicodragerschap te verzekeren. Let op: geen keuze kenbaar maken betekent dat je per 1 januari 2017 weer voor drie jaar publiek verzekerd bent bij UWV voor de WGA. Dit betekent dus ook dat je geen gebruik meer kunt maken van de voordelen die het eigenrisicodragerschap biedt.
Ben je nog geen eigenrisicodrager WGA-vast?
En red je het niet om het risicodragerschap op tijd te regelen? Geen nood. Elk halfjaar kun je opnieuw overwegen al dan niet eigenrisicodrager te worden. Het eerstvolgende overstapmoment is voor 1 april 2017. Maak dan je keuze door de garantieverklaring af te geven bij de Belastingdienst, dan word je per 1 juli 2017 alsnog eigenrisicodrager WGA.
Vragen over het eigenrisicodragerschap?
Neem contact met ons op. Wij adviseren je graag.